13-15-15-14-10-1

Hoi Beertje,

Ik dacht vandaag aan je,
maar ik was je achternaam vergeten.
Dus zocht ik je adres op...
blijkbaar zal ik dat nooit vergeten.

Je echt naar is natuurlijk niet Beertje,
nee, zelfs je bijnaam heb ik verzonnen.
Ik had je al eens eerder op Facebook gezocht,
maar vandaag vond ik je.

Ik wilde niet,
maar ben toch alles gaan bekijken.
Het lijkt er op dat je niet veel bent veranderd.
Tenminste zo lijkt het.

Is het niet toevallig dat wij allebei
een relatie hadden met iemand in 2012~?
En toen ik door je foto's bladerde
ontdekte ik dat we dezelfde muts hebben gekocht.

Ik keek net op je DeviantArt account...
het is al weer 105 weken geleden dat ik met je sprak.
Ik wilde je heel graag ontmoeten...
maar misschien was het te veel gevraagd.

Wat ik eigenlijk wil zeggen is:
Ik mis je... Ik heb je erg gemist...
Ik denk niet elke dag aan je,
maar als ik aan je denk...

Ik weet niet goed wat ik zal doen.
Of ik weer contact met je ga zoeken...
Ik weet nu tenminste dat je er nog bent.
Mijn live vriend, mijn beertje.

Liefs,

Koekie ~~~<3

So I told everyone.
I told them everything.
I went out and looked for help.
And I'm close to getting it.
But I'm not sure I can (financially) afford it.

I have an old teacher,
she's really nice and all,,
but she told me that if I want to pass this school year I should get good grades.

No one understand and I don't know how to explain.
But it's almost impossible for me to think clear and do things/stuff.
I can hardly sleep and all I do is eat and cry.

Everyday I cry,
not showing anybody if possible.

How am I suppose to go on~?
I'm scared, really scared.

So now I'm trying to do homework on my own (stuff that I was suppose to do in a group)
but the only person that can help me is away until Monday.

I asked people trough facebook to help me,
I guise they don't want to.

Tomorrow my best friend will come to help me.
I'm grateful for that <3
I love her.
But to be honest, she can't help me with everything and I can't accept that.
She is the best damn thing in my life, why can;t she be the answer to all my problems.
I really love her. :')

Hopefully tomorrow is a better day.

Deafening silence in my head.
...

I can't, just can't.
It's as if I lost my way.
Not the same.

I long for music,
a voice, an echo,
because even that isn't granted to me...

Goosebumps everywhere,
as if I don't know warmth.
quiver in loneliness.

I've never heard silence this loud